Co to DHCP? Jak poprawnie skonfigurować serwer DHCP?
Spis treści:
Choć może nie do końca zdajemy sobie z tego sprawę, z serwerów DHCP korzystamy tak właściwie każdego dnia. Decydując się na podłączenie naszego komputera, tabletu, smartfona czy telewizora do domowej sieci bezprzewodowej, robimy to poprzez wybranie odpowiedniej sieci i wpisanie hasła. Nie przejmujemy się tym, by ręcznie wpisać właściwy adres IP i maskę podsieci, wskazać właściwą bramę domyślną i serwer DNS. Za dostarczenie wszystkich tych danych odpowiada właśnie serwer DHCP.
Jeśli zastanawiacie się, w którym miejscu waszego mieszkania znajduje się serwer DHCP, nie musicie go szukać. To jeden z najważniejszych elementów routera, który możemy konfigurować właśnie z poziomu ustawień tego urządzenia sieciowego. Jeśli chcecie dowiedzieć się czegoś więcej na temat tego, jak działa protokół DHCP, zapraszamy do lektury materiału, który przygotowaliśmy na ten temat.
Polecane serwery
Co to jest serwer DHCP?
DHCP w dosłownym rozwinięciu angielskiego skrótu oznacza Dynamic Host Configuration Protocol. Jest to tak naprawdę protokół, za pomocą którego serwer jest w stanie dynamicznie przekazywać dane konfiguracyjne urządzeniom klienckim. Najistotniejszą z tych danych jest przydzielony im adres IP.
Z serwera DHCP korzystamy praktycznie wszędzie tam, gdzie chcemy połączyć z siecią więcej niż jedno urządzenie. Mówiąc najprostszym językiem, jego zadaniem jest uporządkowanie ruchu sieciowego w taki sposób, by połączone z serwerem urządzenia nie tylko nie przeszkadzały sobie nawzajem, ale również mogły się ze sobą komunikować. Serwer DHCP automatycznie rozdziela poszczególnym klientom adresy IP, co znacząco upraszcza konfigurację sieci w domu czy biurze.
Podstawowy adres IP serwera domowego to, co do zasady, 192.168.0.1 lub 192.168.1.1. Zależnie od indywidualnych ustawień administratora sieci, zazwyczaj urządzenia podłączane do serwera mają numery bazujące na tym podstawowym, z końcówką zaczynającą się od -10. Dla przykładu, skoro nasz serwer ma adres IP 192.168.0.1, to pierwsze z podłączonych urządzeń będzie miało adres 192.168.0.10. Kolejne 192.168.0.11, następne 192.168.0.12 i tak dalej.
Istotnym parametrem dla serwera DHCP jest adres MAC, czyli fizyczny adres urządzenia podpiętego do serwera. Adres ten składa się z unikatowych sześciu par znaków. To właśnie MAC sprawia, że serwer DHCP wie, które z urządzeń właśnie próbuje się z nim połączyć. Co zyskujemy dzięki temu? Między innymi możliwość stałego przypisania adresu IP do konkretnego urządzenia. Ma to znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy planujemy udostępniać jakieś zasoby sieciowe (dysk, drukarka itp.) innym urządzeniom, które łączą się z tym samym serwerem.
Wiemy już, że serwer DHCP oferowany jest przez absolutną większość domowych routerów. Oznacza to, że nie ma konieczności kupowania żadnego dodatkowego urządzenia, by móc własnoręcznie skonfigurować DHCP do indywidualnych potrzeb. Można to zrobić z poziomu ustawień danego urządzenia sieciowego, co swoją drogą nie należy do szczególnie trudnych czynności.
Co istotne, w absolutnej większości przypadków nie musimy, a wręcz nie powinniśmy ingerować w pracę serwera DHCP. Domyślna konfiguracja jest w zupełności wystarczająca. Ewentualne zmiany konieczne są zazwyczaj wtedy, gdy chcemy ręcznie przydzielić jakiś konkretny adres wybranemu urządzeniu sieciowemu. Można również zupełnie wyłączyć DHCP, chociażby w nieco bardziej złożonych sieciach, gdzie inne urządzenie służy jako router, a inne jako punkt dostępowy.
W bardziej zaawansowanych sieciach, takich jak spotykane w większych biurach, za konfigurację DHCP odpowiadają administratorzy sieci. To ich rolą jest zapewnienie, by komunikacja działała poprawnie, dlatego pozostali pracownicy nie muszą posiadać szczegółowej wiedzy z tego zakresu.
Jak skonfigurować serwer DHCP?
Jak wspomnieliśmy wcześniej, w zdecydowanej większości przypadków użytkowników domowych i małych biur, serwera DHCP nie trzeba konfigurować. Router, który dostaliśmy od dostawcy internetu zapewne posiada już poprawnie skonfigurowany serwer, dlatego wszystko będzie działało dokładnie tak, jak powinno. Dokładnie tak samo jest w przypadku routera, który kupiliśmy w sklepie. Stan, w którym serwer DHCP działa w pełni automatycznie jest właściwy dla większości konfiguracji sieciowych.
Jeśli jednak potrzebujemy ręcznie zaingerować w pracę DHCP, możemy zrobić to z poziomu ustawień routera. W tym celu najlepiej wpisać w przeglądarkę adres IP routera, wprowadzić login i hasło użytkownika, a następnie przejść do odpowiedniej zakładki w ustawieniach, najczęściej o nazwie DHCP. To właśnie tam możemy przydzielić danemu urządzeniu stały adres IP, a także zdecydować o tym, że któryś sprzęt nie będzie mógł połączyć się z zarządzaną przez nas siecią. Można również całkowicie wyłączyć DHCP, należy jednak pamiętać, że w takiej sytuacji będziemy musieli ręcznie parametryzować pracę każdego z podłączanych urządzeń.
Równie częstym pytaniem jak o to, jak skonfigurować serwer DHCP, jest pytanie o właściwą konfigurację karty sieciowej w komputerze, by móc połączyć się z siecią, w której DHCP nie działa. Dla przykładu, w obecnie najpopularniejszym systemie Windows 10, należy postępować według następującej ścieżki: Start -> Ustawienia -> Sieć i Internet -> Zmień opcje karty -> Prawym przyciskiem myszy zaznaczyć interesującą nas kartę sieciową -> Właściwości -> Protokół internetowy w wersji 4 (TCP/IPv4) -> Właściwości -> Wypełnić pola zgodnie z konfiguracją przekazaną przez administratora -> OK.
Wady i zalety serwera DHCP
Czy serwer DHCP posiada wady? Bardzo trudno opowiadać o nim w charakterze wad i zalet. Jest to obecnie najpowszechniejszy protokół sieciowy, dlatego po prostu musimy z niego korzystać czy tego chcemy, czy nie chcemy. Jeśli gdzieś chcemy szukać mankamentów, to z pewnością będą to kwestie bezpieczeństwa, jednak nie tyle samego DHCP, co konfiguracji sieciowej jako takiej.
Kiedy ręcznie konfigurujemy ustawienia sieciowe musimy zrobić to w taki sposób, by uniemożliwić jakąkolwiek ingerencję osób niepożądanych. Wiadomo bowiem, że na komputerach domowych i służbowych przechowujemy cenne dane, które nie powinny trafić w niepowołane ręce. Tymczasem domowa infrastruktura sieciowa, głównie z uwagi na niewłaściwą konfigurację zabezpieczeń, jest atakowana dość często.
Zanim przystąpimy do konfiguracji sieci warto zastanowić się przez chwilę, czy na pewno chcemy i czy potrafimy to robić. Jeśli nie, zdecydowanie lepiej będzie pozostać na tym, co zaproponował nam dostawca internetu.
Zalety serwera DHCP są z kolei oczywiste. Dzięki niemu urządzenia w danej sieci widzą się i są w stanie komunikować się ze sobą nawzajem. Ruch sieciowy jest uporządkowany, przez co połączenie może być udostępniane wszystkim urządzeniom, które w danym momencie go potrzebują. Bez DHCP konfiguracja sieci byłaby nieporównywalnie bardziej żmudna, zwłaszcza w przypadku korzystania z większej ilości urządzeń.
Dla kogo serwer DHCP?
Odpowiedź na to pytanie jest oczywista. Z serwera DHCP korzystają wszyscy administratorzy sieci, niezależnie od tego, czy mówimy tu o sieci domowej, sieci dla niewielkiego biura czy profesjonalnej sieci korporacyjnej. To spore ułatwienie w konfiguracji i zarządzaniu siecią, dlatego trudno mówić o rezygnacji z korzystania z DHCP.
Czy w przyszłości pojawią się nowe, lepsze protokoły niż DHCP? Zapewne tak. Obecny standard został opracowany na początku lat dziewięćdziesiątych i prędzej czy później będzie trzeba zastąpić go innym, bardziej wszechstronnym. To jednak pieśń przyszłości, którą obecnie zawracają sobie głowę wyłącznie specjaliści.
Komentarze (0)