Co to green screen? Jak działa? Jak go poprawnie używać?
Spis treści:
Jednym z pionierów kluczowania był francuski iluzjonista George Melies. W krótkim filmie pt. „Cztery głowy są lepsze niż jedna” znajdziemy jeden z pierwszych w historii przykładów wykorzystania techniki, którą lata później będzie się określać mianem green screen. Iluzjonista nie użył wtedy jednak jeszcze zielonego tła, gdyż w przypadku czarno-białego filmu nie miałoby to zbyt dużego sensu. Zamiast tego Melies użył kawałków szkła pomalowanych na czarno, dzięki czemu światło nie dotarło kawałków, tworząc na kliszy coś w rodzaju „dziur”. Później przewinął film, uwydatniając jedynie te elementy, które miały pojawić się w stworzonych wcześniej pustych miejscach.
Polecane akcesoria do streamingu
Czym jest green screen?
Green screen, czyli zielone tło to – najprościej rzecz ujmując – jeden ze sposobów obróbki materiałów wizualnych często wykorzystywany w kinematografii przy realizacji różnego rodzaju filmów. Chętnie sięga po niego również branża muzyczna podczas kręcenia teledysków czy rozmaitych transmisji. Metoda kluczowania obrazu nie jest jednak wynalazkiem współczesności. Była już znana w XIX wieku, choć przyjmowała zupełnie inne formy niż te znane dzisiaj.
Głównym problemem tej technologii było jednak to, że kamera cały czas musiała być stabilnie ustawiona i nic nie mogło przeciąć szkła. Dlatego też opracowano metodę nazwaną „travelling mate”, która stanowiła po prostu ruchome tło. Efekt ten uzyskano, filmując aktorów na czarnym tle, a następnie podnosząc kontrast ujęcia na tyle mocno, aby sylwetki postaci stały się całkowicie białe. Zostało ono później wykorzystane jako maska do wykluczenia obrazu. Jednakże i ta technika miał swoje wady. Swoistym przełomem okazał się w latach 50. film „Ben Hur”, który, dzięki żmudnej pracy twórców, przyniósł wreszcie efekt, który ustalił kanony na kilkadziesiąt lat.
Do upowszechnienia i kolejnej rewolucji opisywanej technologii doszło w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia, a wszystko to za sprawą cyfryzacji. Jednak wówczas posługiwano się niebieskim, a nie zielonym ekranem. Co zadecydowało o zmianie koloru? Przynajmniej kilka czynników. Po pierwsze green screen ma wyraźniejszą i intensywniejszą barwę niż jego pierwowzór. Dzięki temu proces wyodrębniania elementów z tła przebiega szybko i sprawnie, a w konsekwencji zajmuje znacznie mniej czasu.
Poza tym ludzka skóra wygląda naturalniej na planie o trawiastym odcieniu. W konsekwencji finalny efekt przeprowadzonych prac zyskuje na realności. Niebagatelną rolę odgrywały również kwestie stricte ekonomiczne. Green screen nie wymaga użycia tak dużej ilości światła jak blue box, a więc siłą rzeczy generuje mniejsze koszty i pozwala znacznie odciążyć budżet danego filmu czy teledysku. Jak wiadomo, przy kręceniu tego typu projektów każda złotówka ma znaczenie.
Polecane green screeny
Jak działa green screen?
Na jakich zasadach opiera się opisywana technologia? Najpierw musisz ustawić nagrywaną osobę na tle o jednolitym, zielonym kolorze. Następnie trzeba przeprowadzić proces kluczowania obrazu w dedykowanym programie komputerowym. Chodzi o wycięcie zastosowanego podkładu i zastąpienie go dowolnie wybraną, przygotowaną wcześniej grafiką. Kosmicznym pejzażem, krajobrazem Paryża w zimie albo zupełnie abstrakcyjną kombinacją różnych barw i elementów. Wybór należy do Ciebie. W tym przypadku jedynym ograniczeniem jest tak naprawdę Twoja wyobraźnia.
Skąd jednak wiedzieć, co usunąć i które fragmenty zostawić? Efekt green screen bazuje na trzech liczbach oznaczających jasność składowych barw (RGB). Porównanie wartości, jakie przyjmują one w poszczególnych punktach realizowanego nagrania z kolorem zielonym, pozwala zidentyfikować występujące między nimi zbieżności (dopuszczalne są jedynie niewielkie odchylenia) i zamienić ekrany zgodnie z indywidualnymi preferencjami czy wymogami nagrywanej w danym momencie sceny.
Sam green screen jednak nie wystarczy, by opisywane procesy zakończyły się sukcesem. Czego jeszcze będziesz potrzebować? Przede wszystkim odpowiednich lamp i reflektorów (przynajmniej trzech egzemplarzy). Powinny one generować równomierne światło. Pozostałe parametry strumienia, takie jak barwa, natężenie czy jasność należy dostosować do indywidualnych upodobań, a także specyfiki rejestrowanych kadrów czy właściwości zastosowanego podkładu. Matowe powierzchnie wyglądają lepiej, gdy skierujesz na nie ostry promień, błyszczące natomiast dobrze prezentują się przy miękkim oświetleniu.
Warto kontrolować również pozycję bohatera filmu czy transmisji. Nagrywana osoba umieszczona na pierwszym planie nie może stać ani za blisko, ani za daleko zielonego tła. Optymalna odległość wynosi 2-3 metry. Zachowanie wspomnianego dystansu pozwala zminimalizować ryzyko wystąpienia nieestetycznych cieni, które znacznie utrudniają późniejsze wykluczanie obrazu i wpływają negatywnie na uzyskany efekt.
Jak używać green screena?
Zastanawiasz się, jak w pełni wykorzystać potencjał green screen? Wprowadź w życie wszystkie przywołane wyżej rady. Pamiętaj też, by unikać stosowania wspomnianej barwy na pierwszym planie. Co to oznacza w praktyce? Nagrywana osoba nie powinna mieć na sobie żadnych zielonych elementów (biżuterii, odzieży, akcesoriów itp.). Ta reguła dotyczy też wszystkich rejestrowanych obiektów. Choć oczywiście wszystko zależy od przyjętych założeń. Jeśli Twoim celem jest sfilmowanie znikających przedmiotów albo stworzenie człowieka-widmo, możesz odstąpić od przestrzegania wymienionej wyżej reguły.
Współczesny rynek oferuje ogromną liczbę różnego rodzaju programów mających na celu ułatwić Ci zamianę jednolitego, zielonego tła na konkretny obraz. Jeśli chodzi o wykorzystanie green screen Windows 10, Linux, a nawet Ubuntu, systemy operacyjne powinny posiadać narzędzia przydatne w jego użytkowaniu. Proces zamiany tła często jest w dużej mierze zautomatyzowany, stąd całość nie powinna sprawiać większych problemów. Dodatkowo, jeśli chce się osiągnąć zadowalające efekty przy użyciu tej właśnie techniki, należy zwrócić uwagę na kilka podstawowych czynników.
W pierwszej kolejności znaczenie będzie miało światło. Cień rzucany na planie przez różne obiekty może zakłócić działanie programu podczas obróbki. Najlepiej wykorzystać wtedy trzy rodzaje świateł – jedno padające bezpośrednio na filmowaną postać czy obiekt oraz na tło. Niezmiernie ważna jest również perspektywa. Nagrywane obiekty powinny być ustawione adekwatnie do tła, którego zamierzamy użyć, aby nie doszło do jakichś nienaturalnych przekształceń. Na sam koniec upewnij się, że podczas filmowania nie ma żadnych niepotrzebnych rzeczy. W procesie obróbki istnieje możliwość wycięcia tylko tych części filmu czy zdjęcia, które mają jeden kolor.
Zastosowanie green screena
Technologia Green Screen wykorzystywana jest często przy nowoczesnych produkcjach filmowych, nawet tych rodem z Hollywood. Trudno wyobrazić sobie dynamiczne sceny walki, szczególnie te między potężnymi superbohaterami, bez zielonego tła. Zastosowanie tego patentu umożliwia aktorom zawiśnięcie w powietrzu, latanie czy burzenie murów. Analogicznie Green Screen staje się również podstawą scen kaskaderskich. Nierzadko z uwagi na ryzyko i liczne niebezpieczeństwa związane kręceniem dynamicznych filmów wiele tego typu ujęć wykonuje się w warunkach studyjnych. Dzięki rozwiązaniom takim jak np. kluczowanie tła staje się możliwe postawienie w miejsce zielonej ścianki stada krokodyli w rzece czy widoku z wieżowca.
Green Screen to również podpora dynamiczności filmu. Tło pod tym kątem wykorzystywane jest w kinematografii już od lat 90. W ten sposób znacznie łatwiej i szybciej można nakręcić sceny podróży, jazdy pociągiem czy lotu samolotem. Podobnie również realizuje się pejzaże. Mitem jest, że wszystkie krajobrazy czy ładne widoki kręcone są w filmach „na żywo”. Wiele z pamiętnych widoków wykorzystanych w kultowych scenach to efekt umieszczenia danego obrazu na zielonym tle.
Prócz wielkich bądź mniejszych produkcji filmowych green screen doskonale odnajduje się również jako podpora wszelkiej maści telewizji. Przykładowo bardzo często zielone tło wykorzystywane jest do prezentacji pogody czy wyświetlania niektórych materiałów w wiadomościach za plecami dziennikarzy. Z tego rodzaju rozwiązania korzystała m.in. Telewizja Polska w latach 90., do dziś z resztą znajduje ono zastosowanie w większości dużych stacji.
Czy warto kupić green screena?
Green Screen to świetne rozwiązanie nie tylko dla zaawansowanych fotografów czy filmowców, lecz także amatorów czy początkujących vlogerów. W przypadku green screen materiał ma ogromne znaczenie. Warto również zwrócić uwagę na sposób mocowania całości. Dużym wzięciem wśród youtuberów cieszy się ostatnimi czasy między innymi Elgato green screen. Sprzęt proponowany przez tę firmę cechuje wysoka jakość wykonania. Ponadto jest to tzw. „gotowiec”, czyli green screen ze statywem, gdzie nie musimy martwić się o długie i żmudne mocowanie.
W ogólnym rozrachunku zainwestowanie w tego rodzaju sprzęt, jeśli naprawdę myślisz o rozpoczęciu poważnej przygody z kręceniem filmów czy robieniem zdjęć, będzie zdecydowanie dobrym pomysłem. Tym bardziej że jeśli chodzi o green screen, cena zazwyczaj pozwala nie nadwyrężyć zbytnio przeciętnej kieszeni. Sprzęty te często można zabierać ze sobą w podróż czy bez kłopotów przenosić z miejsca na miejsce. Chyba że myślisz o dużym, telewizyjnym rozwiązaniu, wtedy już może być kłopot. Prawdopodobnie jednak także i twoje cele są wtedy inne.
Wybór dostępnych rodzajów tego typu sprzętów na współczesnym rynku jest bardzo duży. Znaleźć można zarówno green screen 1920 × 1080, jak i w innych rozmiarach. Można także przebierać pod kątem rodzaju montażu. Dlatego też znajdziemy green screen rozwijany, podwieszany, a także wiele innych. Decydując się na zakup, trzeba również wziąć pod uwagę, czy potrzeba Ci całego kompletu, czy jedynie poszczególnych elementów. W przypadku green screen, zestaw będzie jednak prawdopodobnie optymalnym rozwiązaniem.
Komentarze (0)