Instalacja wodna w domu – elementy instalacji oraz jej sprawdzanie sprawności.

| 0 Komentarzy
Wbrew pozorom, wykonanie i montaż instalacji wodnej nie jest zadaniem specjalnie trudnym.

Należy jednak wiedzieć, w jaki sposób się do tego zabrać i z jakich dokładnie metod i materiałów możemy skorzystać na poszczególnych etapach realizacji projektu. Instalacja wodna w domu składa się przede wszystkim z elementów, których zadaniem jest doprowadzenie wody do wszystkich pomieszczeń, czyli przewodów oraz armatury. Najważniejsze będzie oczywiście przyłącze, dzięki któremu jesteśmy w stanie doprowadzić wodę z sieci wodociągowej. Następnie kierowana jest ona do wszystkich punktów poboru umieszczonych w domu. Spośród nich wymienić należy przede wszystkim łazienkę, kuchnię, pralnie, a nawet ogród.

Kształt instalacji wodnej uzależniony jest między innymi od sposobu podgrzewania wody. W przypadku podgrzewaczy, które montowane są przy każdym punkcie poboru, konieczne jest oddzielne ich podłączanie do przewodu głównego, natomiast w sytuacji dysponowania jednym urządzeniem podgrzewającym, prowadzone są oddzielne przewody z zimną i ciepłą wodą.

Jaką instalację wodną wybrać?

Zanim jednak przejdziemy do dokładniejszej analizy sposób poprowadzenia instalacji wodnej, warto zastanowić się, jakiego będzie ona rodzaju. Dotyczy to przede wszystkim materiału, z którego przygotowane są rury. W tym przypadku wymienia się dwa rodzaje instalacji.

  • Instalacja wodna miedziana – jak sama nazwa wskazuje, rury wykonywane są z miedzi. Jej największą zaletą jest odporność na rozmnażanie się różnego rodzaju mikroorganizmów (bakteriostatyczność). Wszystko to sprawia, że nie musimy martwić się tym, że wpłyną one na jakość wody w naszej instalacji. Podkreślić należy również to, że rury wykonane z miedzi stawiają bardzo mały opór hydrauliczny, dlatego ich średnica może być niewielka (mniejsza ilość wykorzystywanego materiału obniża cenę całej instalacji). Do zalet instalacji miedzianej należy zaliczyć również jej prosty montaż, a także sporą wytrzymałość  szacuje się, że może ona być wykorzystywana nawet do 100 lat. Do wad rur miedzianych z pewnością należy zapisać fakt, iż mogą ulec one korozji pod wpływem działania dwutlenku węgla zawartego w wodzie, związków amoniaku i magnanu, a także tak zwanych jonów siarczanowych. Ich ograniczeniem jest także to, że nie powinno stosować się ich w instalacjach, gdzie podprowadzona jest woda miękka (czyli charakteryzująca się niskim odczynem PH, zazwyczaj poniżej wartości 7). Dlaczego? Ponieważ może doprowadzić do szybkiego zniszczenia konstrukcji rur. Kolejną istotną kwestią jest to, że instalacja miedziana musi zostać w odpowiedni sposób zaizolowana we wszystkich pomieszczeniach, które nie są ogrzewane. Miedź dobrze przewodzi ciepło, co oczywiście będzie miało wpływ na temperaturę wody.
  • Instalacja wodna z tworzyw sztucznych – tego typu rury są cienione przede wszystkim za całkowitą odporność na korozję oraz powstawanie tak zwanego kamienia kotłowego. Co więcej, nie wchodzą one w żadną reakcję z wodą, są także obojętne chemicznie, dlatego nie wpływają na jakość wody. Do wad tego typu instalacji należy zaliczyć słabą odporność na rozwój różnego rodzaju mikroorganizmów (konieczne jest więc uzdatnianie wody), duża odkształcalność oraz trudniejszy montaż niektórych ich typów. Podkreślić trzeba fakt, że tego typu instalacje mogą zostać wykonane z dwóch typów tworzyw:
  1. instalacja wodna PP – wykonane z rur z polipropylenu. Charakteryzują się dużą sztywnością, dlatego podczas ich instalacji konieczne jest skorzystanie ze złączek i kształtek. W przypadku instalacji wody ciepłej, musimy zastosować rury stabilizowane cieplnie,
  2. instalacja wodna PVC – tutaj mamy do czynienia z polichlorkiem winylu. Wykorzystywane zazwyczaj do instalacji wody zimnej (przy ciepłej konieczny jest zakup rur z tworzywa zmodyfikowanego – CPVC),
  3. instalacja wodna PEX – oparta na polietylenie. W zewnętrznej warstwie wyróżnia się on wysoką gęstością, natomiast wewnątrz rury wykorzystywany jest tak zwany polietylen sieciowany, który pokrywa specjalną wkładkę aluminiową. Taka konstrukcja sprawia, że rury nie zmieniają swojego kształtu pod wpływem wysokich temperatur. Ponadto wyróżniają się łatwym montażem.

W starych instalacjach stosowane były rury stalowe, które są bardzo wytrzymałe, jednak charakteryzują się wysoką podatnością na korozję.

Instalacja wodna – rury miękkie czy sztywne?

Kolejna istotna kwestia, nad którą powinniśmy zastanowić się na etapie projektowania. W przypadku rur miękkich, pozostawiamy sobie spore możliwości ich kształtowania, dzięki czemu cała instalacja montowana jest dużo szybciej (między innymi dlatego, że nie potrzebujemy tylu połączeń).

Jeżeli chodzi natomiast o rury sztywne, koniecznie jest przeprowadzenie odcinków prostych, które łączone są z kształktami. Może odbyć się to w sposób klejony, prasowany, skręcany bądź zgrzewany. Najczęściej wykonywana jest instalacja wodna zgrzewana, gdyż gwarantuje najmniejszą ewentualność wystąpienia przecieków i innych usterek.

Instalacja wodna – jaka średnica rur?

To, jakiej średnicy rury zamontujemy w naszej instalacji nie powinno być uzależnione wyłącznie od kwestii finansowych. Pamiętajmy bowiem o tym, że każdy punkt poboru wody potrzebuje innego ciśnienia i dopływu. Różnice związane są także z rodzajem materiału, z którego rura została przygotowana.

Wszystko to sprawia, że średnicę rur warto dopasować do urządzenia, które mają zasilać. Poniżej podane najczęściej stosowane wartości w instalacjach.

 
Rury miedziane
Rury z tworzywa PVC (rozmiary w calach)
Rury z tworzywa PP
Pion główny
20 mm
1
30 mm
Wanna
15-16 mm
3/4
25 mm
WC, umywalka, bidet
10-12 mm
1/2
20 mm
Prysznic, pralka
14-15 mm
3/4
25 mm
Urządzenia sanitarne
18-20 mm
3/4
25 mm

Elementy instalacji wodnej w domu

Oczywiście rury to nie jedyne składowe całego systemu. Na instalację wodną składa się bowiem również szereg innych elementów:

  • złączki – służą do łączenia dwóch połączeń rurowych. Mogą występować w postaci pojedynczej, a także jako dwuzłączki. Łączenie rur odbywa się poprzez zgrzewanie, skręcanie, klejenie bądź prasowanie,
  • kolana – wykorzystywane są do zmiany kierunku instalacji (o 45 lub 90 stopni), a także do redukcji średnic,
  • trójniki – są one stosowane do łączenia więcej niż dwóch rur oraz do redukcji średnic,
  • czwórnik – używane tak samo jak trójniki,
  • mufy – standardowe elementy łączeniowe rur,
  • zawór odcinający – wchodzi w skład tak zwanej armatury regulacyjnej. Ma on za zadanie odcinać bądź otwierać dopływ wody. Zaleca się zamontowanie zaworu przy każdym punkcie poboru. Dzięki temu, podczas awarii bądź naprawy, będzie można odciąć jeden z nich bez wpływu na pozostałe. Zakupić można również zawory, które regulują natężenie i kierunek przepływu wody,
  • filtry – w tym przypadku mowa o armaturze zabezpieczającej. Filtry pozwalają zatrzymać wszelkie elementy stałe, które mogłyby doprowadzić do uszkodzenia konstrukcji instalacji. Często wykorzystywany jest tak zwany filtr siatkowy, dzięki którem uchronimy się przed wpływem rdzy, mułu i piasku.
  • wodomierze – czyli armatura pomiarowa.

Rozprowadzenie instalacji wodnej

Sposób montażu rur jest niezwykle istotny, wpływa bowiem na sposób działanie i skuteczność instalacji. Obecnie są one rozprowadzane najczęściej na dwa sposoby:

  • system rozdzielaczowy – jak nietrudno się domyślić, najważniejszą rolę w tym układzie pełni rozdzielacz. To do niego podłączany jest przewód główny i to on następnie rozdziela wodę na kolejne przewody poprowadzone do wszystkich punktów poboru. Rury w tym systemie układane są w ochronnych tulejach, w wylewce podłogi – zdecydować się możemy zarówno na rury giętkie (bez połączeń) bądź sztywne. W przypadku domu kilkukondygnacyjnego, na każdym piętrze zakładany jest osobny rozdzielacz,
  • system trójnikowy – rury układane są szeregowo. Od przewodu poziomego odprowadzane są kolejne rury, które są prowadzone do punktów poboru wody. Łączone są on za pomocą opisanych wcześniej trójników. Rury w tulejach ochronnych układane są w bruzdach ściennych.

Niezależnie od wybranego systemu, zawsze musimy pamiętać o wykonaniu szczegółowego planu rozprowadzenia rur. Dzięki temu unikniemy ewentualnych błędów konstrukcyjnych. Znajomość ułożenia przewodów zredukuje natomiast możliwość ich uszkodzenia w przyszłości.

Sprawdzanie instalacji wodnej – eliminowanie przecieków

Ewentualna nieszczelności instalacji to coś, na co w żadnym wypadku nie możemy sobie pozwolić. Dlatego też, bezpośrednio przed zalaniem podłogi bądź położeniem tynku w ścianach, koniecznie sprawdźmy, czy rury są szczelne.

Posłuży temu próba ciśnieniowa. Wykonujemy ją przed zamontowaniem armatury – pamiętajmy, że wewnątrz budynku musi panować temperatura powyżej 5 stopni Celsjusza. Instalację napełniamy wodą, a następnie odpowietrzamy. Następnie sprawdzamy ciśnienie przy użyciu manometru, który powinien być przez nas podłączony w najniższym punkcie instalacji. Wartości ciśnienia powinny zgadzać się z zapisami dotyczącymi konkretnych elementów instalacyjnych.

Jak przeprowadzić próbę instalacji wodnej?

Gdy wszelkie działania przygotowawcze zostaną zakończone, możemy zaczynać. Najpierw należy dwa razy (w odstępie 10-15 minut) podnieść ciśnienie w instalacji do wartości próbnej. Odczekajmy 30-40 minut i sprawdźmy, czy ciśnienie spadło – maksymalny dopuszczalny spadek to 0,06 MPa. Gdy próba ta zakończy się sukcesem, odczekujemy jeszcze dwie godziny.

Po upływie tego czasu ewentualny spadek ciśnienia musi mieścić się w granicach od 0 do 0,02 MPa. Jeżeli wszystko przebiegło pomyślnie, możemy kontynuować nasze prace budowlane.

Instalacja wodna – cennik

Ostateczny koszt uzależniony jest oczywiście od wielkości domu, przyjętych sposobów wykonawczych oraz materiałów, z których przygotowane zostały poszczególne elementy.

W najtańszym wariancie zapłacimy około 100 złotych za wszystkie materiały za jeden punkt poboru (będą to rury PP). Instalacja PEX z rozdzielaczami wyniesie nas ponad 200 złotych (o 100 złotych mniej zapłacimy w przypadku wybrania systemu trójnikowego). Najdroższe okażą się rury miedziane, które mogą kosztować nawet ponad 500 złotych za punkt.

Wyliczenia te pozwolą nam dokonać odpowiednich obliczeń. Jeżeli dysponujemy domem o powierzchni około 150 metrów kwadratowych z dwoma łazienkami, kuchnią, pralnią oraz podłączeniem do ogrodu, zapłacimy około 3-4 tysięce złotych w przypadku dwóch pierwszych wariantów. Koszty mogą jednak przekroczyć wartość 10 tysięcy, jeżeli zdecydujemy się instalację miedzianą. Dodatkowe wydatki związane będą z urządzenia uzdatniającymi (ponad 2 tysiące) oraz filtrami (300-500 złotych).

Udostępnij
5,0
1 ocena
Oceń artykuł i Ty!

Komentarze (0)

Specjalista Morele | 00:22
Cześć!
Jeśli chcesz poznać czasy dostawy dopasowane do Twojej lokalizacji, wprowadź kod pocztowy lub nazwę miejscowości.
Kod pocztowy możesz zmienić klikając w ikonę lokalizacji
Poznaj czas dostawy

Jeśli chcesz poznać czasy dostawy dopasowane do Twojej lokalizacji, wprowadź kod pocztowy rozwijając menu “Więcej”.