Jak wybrać filtr polaryzacyjny? Który najlepszy? Czy warto?

Filtr polaryzacyjny to akcesorium, które po założeniu do aparatu fotograficznego pozwala wydobyć ze zdjęcia większy kontrast bez utraty nasycenia barw. Filtry takie wykonane są ze szkła i wykorzystują zjawisko polaryzacji, czyli odcinania dostępu części promieni światła. Przydaje się to szczególnie przy fotografowaniu obiektów odbijających światło.

Jak działa filtra polaryzacyjny?

Promienie światła słonecznego są równoległe do siebie, ale gdy odbijają się od przeszkody, na przykład szyby, fali albo nawet chmur, zaczynają biec w różnych kierunkach. Kiedy zbyt wiele z nich pada w jedno miejsce, powstają błyski, które psują zdjęcia. Przepalonych fotografii często nie da się naprawić, ponieważ w błysku giną szczegóły. Filtr polaryzacyjny dopuszcza do obiektywu tylko niektóre, równoległe do siebie promienie światła, dzięki czemu błyski są zredukowane.

Jak ustawić filtr polaryzacyjny?

Sam wybór dobrego filtru to jeszcze nie koniec pracy. Kwestia prawidłowego jego ustawienia może sprawiać problemy nawet dość doświadczonym fotografom, a recepta jest tylko jedna: próbować. W instrukcji filtru znajdują się zapewne ogólne wskazówki, ale najlepiej sprawdzić to w praktyce. Wybór ustawień zależy zawsze od warunków – zmiany między poszczególnymi położeniami nie będą zawsze dobrze widoczne, ale nabywając wprawy, odkrywa się optymalne ustawienia.

Kiedy zastosować filtr polaryzacyjny?

Filtry polaryzacyjne należy używać przede wszystkim przy zdjęciach plenerowych, szczególnie jeśli w kadrze pojawiają się odbłyski: nad rzeką, przy pejzażach zimowych itd. Pomaga również w „podciąganiu” nieba, pogłębiając kontrast. Do czego służy filtr polaryzacyjny? Właśnie to zwiększania kontrastowości przez odcinanie promieni rozmywających obraz i prześwietlających zdjęcie. Z tego powodu przydaje się również przy fotografowaniu np. przeszklonych budynków, eliminując również efekt odbłysku po lampie błyskowej.

Wymiary

Filtry polaryzacyjne produkowane są w wymiarach pasujących do różnych obiektywów. Opcjonalnie można wykorzystać specjalną tulejkę, na którą nakłada się filtr. Najpopularniejsze średnice to 58 mm, 52 mm i 37 mm. Ważnym wymiarem jest też grubość szkła. Zasadniczo im cieńsze, tym lepsze – można nałożyć kilka slimów jeden na drugi, unikając efektu winietowania, czyli zaciemnienia krawędzi. Poza wymiarem warto zwrócić uwagę na to, aby na filtrze znajdowała się maksymalna ilość powłok antyrefleksowych.

Sprawdź naszą ofertę.

Filtry polaryzacyjne i inne możliwości

Filtry polaryzacyjne czasem zestawia się z szarymi lub UV, ale mają one zupełnie inne zastosowania:

• Filtr szary przyciemnia całe zdjęcie, używa się go wtedy, gdy nawet na wysokim ISO zdjęcie wychodzi zbyt jasne. Nie redukuje ona intensywności błysku w stosunku do reszty obrazu. Filtr polaryzacyjny w zasadzie nie przyciemnia zdjęcia (bardzo nieznacznie), za to obniża względną jasność błysku zarejestrowaną przez matrycę.

• Filtr UV stosowano w aparatach analogowych, ponieważ substancja światłoczuła jest wrażliwa na ultrafiolet. W aparatach cyfrowych niektórzy stosują go jako ochronę obiektywu, ale nie ma on wpływu na jakość zdjęcia. Filtr polaryzacyjny działa w widmie światła widzialnego.

Filtry polaryzacyjne dzieli się na kołowe i liniowe. Choć prawidłowości poniższe są głównie statystyczne, stosuje się je jako sugestię w doborze filtrów.

• Filtry liniowe stosuje się zwykle przy aparatach z ręcznym ustawianiem ostrości

• Filtry kołowe zalecane są przy AF, który ma tendencję do nieodnajdywania punktów odniesienia przy filtrach liniowych.

Zalety filtrów polaryzacyjnych

• Znaczna redukcja jakości odbłysków;

• Poprawa kontrastu na fotografiach;

• Możliwość wykonywania zdjęć obiektów zanurzonych znad wody;

• Wzbogacenie niebieskiej barwy nieba;

• Wyrównanie kolorów obiektów matowych przy dużym kontraście (np. przy zdjęciach w lesie);

• Eliminacja artefaktów, takich jak fale interferencyjne.