Klej do drewna - jak wybrać? Jaki klej najlepszy?
Spis treści:
Bardzo często wynika to jednak z nieświadomości popełnianego błędu – nie ma kleju idealnego, a w przypadku niektórych zastosowań w ogóle trudno jest znaleźć dobry klej, który pozwoli na osiągniecie właściwych rezultatów.
Zastosowania ogólne i szczególne
Grup klejów, których używa się do łączenia drewna, jest wiele, natomiast w większości zastosowań używa się trzech z nich: klejów na bazie polioctanu winylu, żywic alifatycznych lub poliuretanu. Kleje tych typów mogą być stosowane na zewnątrz, wewnątrz, do klejenia drewna bukowego, dębowego, egzotycznego i nie tylko. Kryterium podziału nie jest bowiem gatunek drewna, tylko typ budowanej konstrukcji, choć oczywiście są specjalne keje do drewna klejonego albo kleje stolarskie do drewna - szczególnie twardego. Najczęściej jednak nie są one niezbędne.
Jak podzielić kleje?
Podstawowym kryterium funkcjonalnym, które znalazło również odzwierciedlenie w normach, jest odporność na wodę, przy czym podział ten dotyczy tylko klejów mokrych, a więc w większości wikolowych.
- D1 – spoina nie jest wodoodporna (drewno musi być doskonale wysuszone);
- D2 – spoina może być narażona tylko na krótkotrwałe działanie wody kondensacyjnej lub ściekającej, a wilgotność drewna nie powinna przekraczać 18%;
- D3 – kleje tej klasy często są nazywane wodoodpornymi, choć nie mogą być narażone na działanie czynników atmosferycznych (jednak można ich używać do spoin zewnętrznych). Znoszą częsty, ale krótkotrwały kontakt ze skroplinami oraz długotrwałą wilgotność na wysokim poziomie;
- D4 – są to keje w pełni wodoodporne, ale zgodnie z PN-EN: 204:2002 spoina narażona na działanie warunków atmosferycznych musi być pokryta warstwą ochronną. Tworzy się je przez dodanie utwardzacza do klejów D3, ale od kilku lat są również dostępne jako gotowe preparaty.
Podział klejów ze względu na skład
- Kleje polioctanowe (zwane wikolowymi) są łatwe w użyciu, mają specyficzny zapach i cechuje je duża uniwersalność. Sprawdzają się jako keje do drewna twardego, miękkiego, klejonego, materiałów drewnopochodnych, a także łączenia drewna z niektórymi innymi materiałami. Niektóre z nich można zaklasyfikować jako szybkoschnące kleje do drewna (ich czas wiązania wynosi kilka minut), najczęściej jednak spoina osiąga pełną odporność po 24 godzinach. Po zaschnięciu tworzą przezroczystą warstwę trudną do usunięcia na sucho.
- Kleje poliuretanowe tworzą bardzo trwałe spoiny, dlatego używa się ich do klejenia drewna na schody. Ich zastosowanie jest jednak ograniczone, ponieważ są dość agresywnie działającymi preparatami i nie są odporne na działanie promieni UV, pod których wpływem spoina ulega osłabieniu.
- Kleje na bazie żywic alifatycznych są produktami specjalistycznymi. Wiele z nich nakłada się metodą natryskową, wystarcza już bardzo cienka warstwa do stworzenia trwałej spoiny. Ponieważ jednak są to kleje rozpuszczalnikowe, mogą działać agresywnie. Bardzo często wykorzystuje się je np. w procesie tapicerowania albo dołączenia drewna z tworzywami syntetycznymi czy laminatami.
Komentarze (0)