Krasnopiórka – gdzie występuje? Jak łowić? Kalendarz brań
Spis treści:
Krasnopiórka to bardzo pospolicie występująca ryba – niedoceniana w kuchni, za to chętnie wykorzystywana jako przynęta na większe drapieżniki. Jej złowienie nie jest wcale trudne.
Jak wygląda krasnopiórka?
Krasnopiórka bardzo przypomina płoć: ma ciało o długości do 40 centymetrów, pokryte niezbyt dużą, okrągłą łuską złocistej barwy, blednącej jednak z wiekiem osobnika. Cechą charakterystyczną są intensywnie na czerwono zabarwione płetwy, co zresztą stanowi o pochodzeniu nazwy tej ryby. Inną cechą szczególną krasnopiórki jest pomarańczowa tęczówka oka. Rekord Polski to niespełna 1,7 kilograma: o pół kilograma mniej niż dla płoci.
Wzdręga czy krasnopiórka?
Obie te nazwy dotyczą tej samej ryby. Poprawną naukowo nazwą jest wzdręga, jednak krasnopiórka lub krasnopióra, nazwy wywodzące się z czasów dawniejszych, zdecydowanie lepiej oddają urodę tego gatunku.
Wzdręga czy płoć?
Krasnopiórkę niektórzy wędkarze mylą z płocią. Oba gatunki są podobnej wielkości, często pływają razem, a szczególnie czerwone płetwy krasnopióry czasem są jednak bledsze i nie dają kontrastu z szarymi płetwami płoci. Obie ryby łatwo odróżnić można po tęczówce oka. Patrząc do atlasu, można zwykle dostrzec dziesiątki różnic między tymi gatunkami, ale w rzeczywistości ryby cechują się dużą zmiennością osobniczą i z pewnością nie ustawiają się do obejrzenia tak ładnie, jak zostały narysowane w poradnikach dla wędkarzy. Można je wtedy odróżnić po umiejscowieniu płetwy grzbietowej, która u wzdręgi jest wysunięta daleko za płetwy brzuszne, a u płoci – równo z nimi.
Występowanie
Wzdręga jest rybą obecną w wodach całej Polski. Rzadziej spotyka się ją tylko na południu, ponieważ nie lubi ona wód szybko płynących. W stawach hodowlanych czuje się natomiast równie dobrze, co w starorzeczach, zarośniętych bajorkach i zbiornikach zaporowych. Można jednak złowić wzdręgi w rzekach o wartkim nurcie, pod warunkiem jednak, że mają one spokojne zatoczki – w takim miejscu może żyć nieduża populacja krasnopiórek.
Kiedy wzdręga ma tarło?
Krasnopióry trą się stosunkowo krótko, bo tylko mniej więcej dwa tygodnie. Przypada to zwykle w drugiej połowie maja, zanim woda na dobre się nagrzeje. Samce w tym czasie na grzebiecie i głowie wykształcają wysypkę tarłową. Wszystkie osobniki wypływają na płycizny i chętnie zajmują różnego rodzaju rozlewiska. Ikra będzie składana na roślinności zanurzonej, a larwy dość długo będą przebywały w płytkich strefach zbiornika, zdarza się też, że po zejściu wody znajdowane są one w głębszych kałużach.
Jak złowić wzdręgę?
Wzdręgi są rybami spokojnego żeru, ale to typowe drapieżniki, bo żywią się przeważnie skorupiakami i larwami owadów. Ich złowienie nie jest trudne, ale trzeba przy tym pamiętać, że starsze osobniki bywają bardzo nieufne i ostrożne, co sprawia, że zwykle do siatki trafia jedynie drobnica.
Wzdręga na spławik
Ponieważ krasnopiórki żerują kilkanaście centymetrów do pół metra pod powierzchnią wody, zestaw spławikowy jest najskuteczniejszy przy ich połowie. Nie są to duże ryby, więc żyłka 0,14-0,20 z haczykiem 8-14 w zupełności wystarczy. Bardzo ważne jest zastosowanie czułego spławika – w wodach stojących można zejść nawet poniżej jednego grama, natomiast w wodzie wolno płynącej stosuje się spławiki cięższe, mniej więcej do 2,5 grama.
Krasnopióra na grunt
O ile mniejsze i średnie osobniki żyją raczej w grupach, o tyle najstarsze krasnopióry często pływają same i nieco głębiej. Nadal żerują na niedużych głębokościach, ale więcej czasu spędzają przy różnych przeszkodach na dnie. Można, podobnie jak na płocie gruntowe, ustawić się na nie z dobrym zestawem gruntowym, jednak nie może on być dużo cięższy od opisanego wyżej – starsze osobniki są bardziej podejrzliwe i wielki hak na potężnej żyłce tylko je odstraszy.
Kiedy bierze wzdręga?
Jednym z powodów, dla których wędkarze lubią wzdręgę, jest fakt, że żeruje ona nieprzerwanie od wiosny do jesieni. Spadek aktywności zauważalny jest w najcieplejsze południa, kiedy ilość rozpuszczonego we wodzie tlenu bardzo mocno spada, a także w nocy, choć nierzadko udaje się jako przyłów po zmroku kilka wzdręg wyciągnąć.
Zanęty i przynęty
Zanęta na wzdręgę może być maksymalnie prosta. Można bowiem albo zastosować praktycznie dowolną zanętę karpiową, albo jeszcze prościej – wrzucić do wody kilka kromek chleba. W tym przypadku trzeba jednak pamiętać, żeby przynęta była szczególnie atrakcyjna, bo w przeciwnym razie ryby zadowolą się chlebem i nie podpłyną do haczyka. Na ten natomiast warto założyć białe robaki, często świetnie sprawdzają się barwione, albo larwy owadów lub dżdżownice.
Krasnopiórka – jak smakuje?
Krasnopiórki nie są szczególnie cenionymi kulinarnie rybami. W smaku przypominają płocie, są delikatne, ale z mulistym posmakiem z racji miejsca bytowania. Można się tego aromatu pozbyć, okładają sprawioną rybę sporą ilością pociętej w talarki cebuli. Krasnopiórki można usmażyć, zamarynować w occie albo przygotować z nich wyborne klopsiki rybne.
Wędkarze jednak łowią wzdręgi jeszcze z innego powodu: krasnopióra na spinning albo na żywca w zestawach gruntowych to doskonała przynęta na duże ryby drapieżne. Jest żywotna i wytrzymała, a dla wielu gatunków drapieżnych stanowi istotną część menu.
Okres ochronny
Wzdręga, po części ze względu na krótkie tarło, nie jest objęta żadnym okresem ochronnym. Żeby jednak zapobiec przełowieniu jej populacji, na wodach zarządzanych przez PZW obowiązuje wymiar ochronny 15 cm. W ciągu doby można z łowiska zabrać do 5 kilogramów tych ryb.
Komentarze (0)