Węgorz – gdzie występuje? Jak łowić? Kalendarz brań
Spis treści:
Węgorz to wartościowa kulinarnie ryba, którą nietrudno złowić, jeśli się zastosuje kilka podstawowych rad. Potrzeba będzie dobrego sprzętu, wyczucia i cierpliwości.
Popularne wędki
Jak złowić węgorza?
Połów węgorzy nie jest trudny, ale nie można go też nazwać banalnym. To bardzo specyficzna ryba, której biologia w określony sposób wpływa na to, co wędkarz powinien zrobić, żeby cieszyć się pokaźną zdobyczą. O węgorzach na forach internetowych można przeczytać wiele, ale należy pamiętać, że od czasu do czasu nawet tak cenna ryba jest jedynie przyłowem. Wiele złowionych okazów to zresztą niewielkie sztuki, a wyciągnięcie z wody większego osobnika wymaga już przygotowania technicznego i sprzętowego.
Jaki haczyk na węgorza?
Wybór odpowiedniego haczyka jest problematyczny, bo dobiera się go wyłącznie do wielkości przynęty. Nie powinien wystawać z niej zbyt mocno. Dziś można kupić specjalne haczyki węgorzowe – taki haczyk na węgorza ma dodatkowe zadziory na trzonku, które nie tyle zapobiegają przypadkowemu usunięciu haczyka, ile raczej we właściwy sposób podtrzymują przynętę. Standardowo wielkości dobiera się z przedziału 1-2.
Jaka żyłka na węgorza?
Wszystko zależy od wielkości potencjalnej zdobyczy. Ogólnie rzecz biorąc, wyciągnięcie z wody węgorza o wadze powyżej 2 kilogramów to już spore osiągnięcie. Problemem nie jest siła ryby, bo tej nie mają wiele, ale fakt, że przy tej masie są już na tyle długie, że bez problemu owijają się wokół podwodnych przeszkód i trzeba się z nimi siłować. Choć więc pod samą masę wystarczyłoby 0,20, to jednak w praktyce stosuje się żyłki od 0,25 nawet do 0,35.
Jaki przypon na węgorza?
Przypon na węgorza dobiera się zgodnie z ogólnymi zasadami, czyli powinien być o 0,02 cieńszy niż żyłka główna. Mając spore umiejętności i używając grubszej żyłki na kołowrotku, można pokusić się o użycie przyponu cieńszego nawet o 0,05, ale to w dużej mierze kwestia oceny własnych umiejętności i warunków przy dnie – im gęstsza „łąka”, tym mocniejszy musi być zestaw.
Jaki pellet na węgorza?
Jako przynęty używa się dużego pelletu – 24 mm to odważna, ale często stosowana opcja. Do mniejszych elementów lgnie różna drobnica, większe są już trochę ciężkie i nie pracują tak ładnie. Pelletu używa się też jako składnika zanętowego – wtedy oczywiście warto sięgnąć po drobniejsze okruchy.
Jaki zapach na węgorza?
Najprościej jest kupić pellet na węgorza, w nadziei, że producent zadbał o odpowiednią mieszankę aromatów. Generalnie ryby te lubią zapachy mięsne i rybne. Niektóre zapachy mają dość wysokie stężenie związków siarki, które nawet w farmaceutycznych stężeniach są wyczuwalne dla padlinożernych węgorzy. Stosując domowe metody przygotowywania przynęt i zanęt, można postawić na świeżą lub suszoną krew albo krwistą wątróbkę – wtedy nie trzeba stosować żadnych dodatkowych aromatów. Jeśli taka przynęta zdąży się nieco zestarzeć przed użyciem, też w niczym nie będzie to przeszkadzało.
Kiedy na węgorza?
Węgorz europejski jest rybą dość nietypową z tego powodu, że nie przeszkadza mu duszna i parna pogoda, za to niezbyt lubi światło. Dlatego też najlepiej ustawić się wieczorem. Wędrówki węgorzy odbywają się nocami i wtedy najłatwiej wyciągnąć z wody większą ilość ryb, ale nawet stając nad rzeką lub stawem w środku sierpniowego dnia, ma się pewne szanse, by ryby te złowić.
Idealna pora roku na połów to późne lato i jesień – wtedy aktywność żerowa jest największa, a ryby stają się mniej wybredne, więc łatwiej je skusić nawet kiepsko przygotowaną przynętą. Z powodzeniem też łowi się je wiosną, ale wtedy ryby są nieco bardziej wybredne i częściej się przemieszczają. Dobrze jednak podpytać miejscowych, jaką strategię oni przyjmują. Idąc pierwszy raz na dane łowisko, warto się dostosować, ponieważ węgorze dość szybko się przyzwyczajają i do miejsca podawania zanęty i do pory oraz składu.
Jaką techniką łowić węgorze?
Złowienie węgorza jest najłatwiejsze, jeśli poda się przynętę na dnie. To rodzi jednak pewien problem – ryba ta żyje nad mulistym dnem, ale jeszcze chętniej chowa się na podwodnych „łąkach”. Podanie tam przynęty bardzo często kończy się po prostu urwaniem całego zestawu.
- Dość popularne jest podanie zestawu bez dodatkowego obciążenia, jeśli tylko przynęta jest na tyle duża, żeby ściągnąć zestaw do pobliże dna.
- Aby uniknąć zerwania, można użyć zestawu spławikowego. Wielkość spławika w tym przypadku nie jest istotna – ważne, by równoważył on ciężar przynęty. Ta strategia jest może odrobinę mniej skuteczna, ale za to pozwala prowadzić połowy w strefie tuż-tuż nad roślinnością, gdzie ryby też biorą, ale trudniej jest stracić zestaw.
Z zacinaniem nie ma problemu – węgorze połykają przynętę szybko i głęboko. Z tego też powodu po ich złowieniu haczyk można spisać na straty. Co więcej, krew tych ryb ma słabe działanie toksyczne i należy uważać, aby nie miała kontaktu z otartą skórą. Dane co do szkodliwości jadu są skąpe, ale doświadczeni wędkarze są zdecydowanie ostrożni.
Co do techniki – warto próbować różnych metod. Nad roślinnością warto zwykle nie trzymać zestawu nieruchomo, ponieważ tam ryby przebywają w bezruchu i można ich po prostu nie znaleźć. Z kolei nad mułem węgorze żerują aktywnie i zwykle można poczekać, aż same znajdą haczyk.
Kiedy węgorz ma tarło?
Węgorze odbywają niewyobrażalnie długą wędrówkę na tarło. Rozpoczynają ją zawsze równo cztery dni po jednej z letnich lub jesiennych pełni księżyca. W tym czasie żerują jeszcze dość aktywnie i można je złowić dość łatwo. Do wód, z których wypływają, już nigdy nie wrócą – wszystkie dorosłe osobniki zginą po tarle, natomiast do rzek wpłyną larwy. W związku z tym, że tarło nie odbywa się w naszych wodach, nie wprowadzono okresu ochronnego, choć prace nad tym projektem od czasu do czasu powracają. Na razie obowiązuje tylko wymiar ochronny (50 cm) i limit dobowy – 4 sztuki łącznie węgorza, lina i siei.
Komentarze (0)