Wejście na Gerlach – jaki szlak wybrać? Co ze sobą zabrać?
Roztacza się z niej przepiękna panorama. Którędy wejście na Gerlach jest możliwe?
Gerlach – jak wejść?
Gerlach to najwyższy szczyt nie tylko Tatr, ale i całych Karpat. Leży na Słowacji – w bocznej grani Tatr Wysokich, a jego masyw składa się z kilku wierzchołków. Ma wysokość 2655 m n.p.m. i należy do Korony Europy. Na jego szczycie znajduje się malowniczy krzyż.
Popularne plecaki turystyczne
Wejście na Gerlach porównywane jest pod względem trudności z wejściem na Orlą Perć w Tatrach Polskich. Przygotować należy się jednak na mniej ubezpieczeń i więcej ekspozycji. Przez większą część drogi trzeba się poruszać z liną. Co ważne, na najwyższy szczyt Karpat nie prowadzi żaden znakowany szlak turystyczny. Najczęściej jednak praktykowane są dwie ścieżki:
- z Doliny Wielickiej przez Wielicką Próbę – to najłatwiejszy wariant wejścia na Gerlach. Nie brak w nim jednak stromych podejść i elementów wspinaczki,
- z Doliny Batyżowieckiej przez tzw. Batyżowiecką Próbę – stroma ścieżka, z elementami wspinaczki, częściowo ubezpieczona łańcuchami.
Obie drogi są bardzo silnie eksploatowane. Funkcję bazy wypadowej pełni najczęściej „Śląski Dom” – hotel górski, a wędrówka na szczyt z tego miejsca zajmuje około 8-10 godzin.
Przyjmuje się, że na Gerlach wchodzi się przez Wielicką Próbę (ściana wschodnia), a schodzi przez Batyżowiecką Próbę (ściana zachodnia). Pozwala to uniknąć zatorów na ścieżce i niebezpiecznych prób ominięcia wolniejszych turystów. Ruch w sezonie jest bowiem spory – kiedy aura dopisuje, Gerlach zdobywa nawet kilkadziesiąt osób dziennie.
Wejście na Gerlach możliwe jest także z innych punktów startowych. Oto te chętnie wybierane:
- Żleb Karczmarza,
- Próba Tatarki,
- Żleb Darmstädtera,
- Droga Martina (Martinovka) – to długa, graniowa droga wspinaczkowa, zarezerwowana dla doświadczonych taterników. Z uwagi na piękne widoki jest często przez nich wybierana.
Kiedy na Gerlach?
Wejścia turystyczne na Gerlach są realizowane w towarzystwie przewodnika wysokogórskiego IVBV (Polskie Stowarzyszenie Przewodników Wysokogórskich) i wiodą jedną z dwóch wcześniej wymienionych ścieżek – z Doliny Wielickiej lub z Doliny Batyżowieckiej. W okresie letnim jeden przewodnik prowadzi maksymalnie trzech turystów, w trudniejszych warunkach i zimą – dwóch.
Próba samodzielnego wejścia na szczyt może się wiązać z przykrymi konsekwencjami. Turysta najczęściej zostaje zawrócony z trasy przez samych przewodników – szczególnie słowaccy przewodnicy podchodzą do tego bardzo rygorystycznie. Może również zostać ukarany mandatem.
Jak się przygotować?
Wejście na Gerlach wymaga górskiego obycia. W ramach przygotowań warto przejść przynajmniej kilka odcinków Orlej Perci. Jeżeli okaże się to zbyt wymagającym zadaniem, należy popracować nad kondycją w niższych partiach gór, a dopiero później myśleć o podboju Gerlacha. Ważna jest również wytrzymałość. Trzeba być bowiem przygotowanym na 8-10 wędrówki.
Co ważne, wychodząc na szczyt trzeba być przygotowanym na każde warunki pogodowe. Do czynienia można mieć m.in. ze śniegiem, który w godzinach popołudniowych staje się miękki i jest dość niestabilny, licznymi oblodzeniami oraz porywistym wiatrem. Dlatego tak istotną kwestią jest skompletowanie odpowiedniego wyposażenia.
Przed wyjazdem w Tatry Słowackie warto się również ubezpieczyć od kosztów akcji ratowniczej. Inaczej niż w Polsce akcja ratunkowa Horskiej Zachrannej Służby jest płatna.
Co zabrać na szlak?
Wejście na Gerlach wymaga nie tylko odpowiedniej kondycji. Co zabrać ze sobą, by sprostać temu zadaniu?
Plecak
Jego pojemność powinna wynosić minimum 30 litrów. Pozwoli to na wzięcie wszystkich niezbędnych akcesoriów oraz odpowiedniej ilości prowiantu i picia.
Sprzęt i akcesoria
Raki, czekan, liny wspinaczkowa i asekuracyjna, uprząż wspinaczkowa i kask to podstawowe wyposażenie każdej osoby, która zamierza zdobyć Gerlach. Warto zabrać ze sobą również sprzęt lawinowy, zwłaszcza jeśli wspinamy się w okresie zimowym. Nie należy zapominać także o plastrach na otarcia, bandażu elastycznym, preparacie odkażającym oraz tabletkach przeciwbólowych. Przyda się również kompas, latarka i naładowany telefon.
Obuwie
Po pierwsze, musi być ono dostosowane do pory roku. Zimą warto decydować się na buty z ociepleniem, latem – z systemem wentylacji. Po drugie, istotny jest rodzaj. Musi być to obuwie dostosowane do wędrówek górskich. W takich warunkach dobrze sprawdzają się np. buty trekkingowe damskie 4F i buty podejściowe. Te pierwsze mają wysoką cholewkę, która sięga powyżej kostki. Dobrze stabilizują stopę oraz zabezpieczają kostkę przed otarciami i skręceniem. Obuwie podejściowe jest natomiast lżejsze i zapewnia większą swobodę ruchu. Warto jednak nie decydować się na wejście posiadając buty trekkingowe męskie niskie, ponieważ ochrona kostki w trudniejszych warunkach to rzecz niezbędna.
Po trzecie, obuwie do wędrówek po górach należy dobrze dopasować pod względem rozmiaru. Nie może być ono ani za ciasne, ani za luźne. W obu przypadkach pogorszyłoby to komfort chodzenia, a nawet całkowicie je uniemożliwiło. Produkty, takie jak buty trekkingowe damskie 4F, oferują wiele rozmiarów – z tego powodu warto dobrze je dobrać do rozmiaru swojej stopy.
Ubiór
Podobnie jak obuwie strój powinien być dopasowany do poru roku. Zimą potrzeba ochrony przede wszystkim przed ujemnymi temperaturami i śniegiem, latem zaś przed porywistym wiatrem, deszczem i intensywnymi promieniami słonecznymi. Niezależnie jednak od pory roku w góry warto ubierać się „na cebulkę”. Warto zabrać ze sobą pelerynę lub płaszcz, który zabezpieczy ciało przed wiatrem i opadami atmosferycznymi. Istotne jest również nakrycie głowy, o którym nie można zapomnieć także latem.
Dokumenty
Oprócz dowodu osobistego warto zabrać ze sobą również Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Potwierdzi ona prawo turysty do korzystania na koszt NFZ ze świadczeń zdrowotnych w czasie tymczasowego pobytu na terenie państwa członkowskiego UE/EFTA.
Wejście na Gerlach może być pasjonującą przygodą. Warto się do niego jednak odpowiednio przygotować, zdobywając doświadczenie, wchodząc najpierw na niższe tatrzańskie wierzchołki. Co ważne, szczyt można zdobyć wyłącznie w towarzystwie przewodnika wysokogórskiego IVBV.
Komentarze (0)